هزار افسوس
- بسی ز بیـــــــکسیم دلپریـــش و نالانم
کجا پناه برم زین بلا،نمـــــــــی دانم
- در این دو روز که شادی کنار ناکامیــــست
کسی که سنگ ز هر سو خورد به او،آنم
- چنان پریـــــــد جوانی ز شاخســــار دلم
که من ز بی خبری های خویش،حیرانم
- خزان من ســـپری می شود شــــتاب آلود
نمانده است به جز فــــرصت زمستانم
- هزار غم به دلـــم ارمغان دهی از لطــــف
کنون که مــن به تو ای روزگار!مهمانم
- نصیــــب و قسمت من بوده نابســــامانی
رسیده روزی دنیـــــــــا میان توفانم
- به جان دوست،قـــسم با تمام احســــاسم
ز ناسپاســـــــــی و نامردمی گریزانم
- کســـــی گره نگشوده ز کار من هــــرگز
کسی نیامده پرسد چـــــــرا پریشانم؟
- دلم شکـــسته ز پیمان شکــــستن دگران
چرا که با سر و جان،اهل قول و پیـمانم
***
- هزار بار بدی دیـــــــده ام ز بدگـــهران
فـــــــروتنانه از آن،خـاک پای خوبانم
- خدای من کـــه به ژرفای جانم آگاهــــی
به مهر خویـــــش بر اوج امید،بنشانم
- اگرچه با غزلم بلبلان به وجد آیـــــــــند
غریــــــــب و غمزده گوشه گلستانم
- چه شادمان و چه غمگین،به سرزمین سخن
رهین مــــــــــعرفت شاعران شایانم
- کنار خسته دلی،در گذار این دنیــــــــــا
خوشم که همــــــسفر سعدی سخندانم
- هژبـــــــر بیشه شعرم؛ولی هزار افسوس
به لب رسیــــده ز غم های زندگی،جانم
هژبر پاکزاد
17 اردیبهشت 1380 خورشیدی
***
عبدالله موحّد...
ما را در سایت عبدالله موحّد دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : koopal بازدید : 12 تاريخ : سه شنبه 1 اسفند 1402 ساعت: 13:08