دوستار

کوپال پاکزاد

یازدهم دی ماه 1382 خورشیدی روزی بود که با رفتن کوپال ، دلم رفت .

دوستار

1 در جهان بی وفا جایت نبود

حیف از رخسار زیبایت نبود ؟

2 خاطر آسودگان ، کوپال من !

آشنای بی کسی هایت نبود

3 آه ! گلچین دی 1 بیدادگـــر

فکــر دوران شکوفایت نبـــود

4 بخت نیکـــو در عبور زندگی

غمگسار جان شیدایت نبـود

5 تلخی دنیای وارون شد نصیب

رنگ شادی ، رنگ دنیایت نبود

6 هر زمان می دیدم آن را کز خطر

ای جسور دهر ! پروایت نبود

7 در جفای روزگار بی صفا

چاره ای بهـــر مداوایت نبـــود

8 در میان ظلمت غم ، عشق من !

کورسویی هم ز فردایت نبود

9 دوستار زندگی بودی ؛ ولی

گـردش هستی پذیرایت نبود

10 ای دریغ ! «افسانه ی کوپال»را

چون سرودم ، هیچ پیدایت نبود

11 بیش از آن گفتی هژبر دلپریش

لایق بــــــزم تماشایت نبـــود

هژبر پاکزاد

30 آذر 1397 خورشیدی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ــ دی ماه 1382 خورشیدی

* از دیوان « افسانه ی کوپال »

نوشته شده در تاريخ پنجشنبه سیزدهم دی ۱۳۹۷ توسط هژبر پاکزاد