عبدالله موحّد

کوپال پاکزادیازدهم دی ماه 1382 خورشیدی روزی بود که با رفتن کوپال ، دلم رفت .دوستار 1 در جهان بی وفا جایت نبود حیف از رخسار زیبایت نبود ؟ 2 خاطر آسودگان ، کوپال من ! آشنای بی کسی هایت نبود 3 آه ! گلچین دی 1 بیدادگـــر فکــر دوران شکوفایت نبـــود 4 بخت نیکـــو در عبور زندگی غمگسار جان شیدایت نبـود 5 تلخی دنیای وارون شد نصیب رنگ شادی ، رنگ دنیایت نبود 6 هر زمان می دیدم آن را کز خطر ای جسور دهر ! پروایت نبود 7 در جفای روزگار بی صفا چاره ای بهـــر مداوایت نبـــود 8 در میان ظلمت غم ، عشق من ! کورسویی هم ز فردایت نبود 9 دوستار زندگی بودی ؛ ولی گـردش هستی پذیرایت نبود 10 ای دریغ ! «افسانه ی کوپال»را چون سرودم ، هیچ پیدایت نبود 11 بیش از آن گفتی هژبر دلپریش لایق بــــــزم تماشایت نبـــود هژبر پاکزاد 30 آذر 1397 خورشیدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 ــ دی ماه 1382 خورشیدی * از دیوان « افسانه ی کوپال »نوشته شده در تاريخ پنجشنبه سیزدهم دی ۱۳۹۷ توسط هژبر پاکزاد بخوانید, ...ادامه مطلب