با یاد آیت الله هاشمی رفسنجانی که ناگهانی در غروب 19 دی 1395 خورشیدی غروب کرد .
1 مست می آمدم از میکـــــده دوش
هــــای و هویــی بشنیدم چو خروش
2 چون که پرسیدم از آن،با من مست
گفت درویش غمین ، خرقه به دوش :
3 « ز کجا آمــــــده ای ؟ پرسی از آن
کــــه ریا برده ز سرهاشان هـوش »
4 گفتــــم : « از میکـــده ی پاکــدلی
می بـــــرم بار غزل هـــــایم تـــوش
5 من هـــــژبـرم ؛ یکی از درویشان »
گفت : « برگرد و دگـــرباره بنوش »
6 گفتم:« آن خانه مگر مسجد نیست؟»
گفت:« بوده ست؛ولی خوب نیوش:
7 بــزم تهمت به ره هاشمی 1 است
که فلک را همه جا کـــر شده گوش
8 هــــــرچه بدبین ز گــــــذر آمــده اند
بس خریــــــدار گپ زهــــــد فروش
9 با خدا باش و بــــه کــــــژ راهه مرو
در همان میکــــده جانانـــــه بکوش
10 دل هــر دلشده ای مسجد اوست
پنـــــد بشنو ؛ ز ریا جامه مپـــوش
11 هــــاشمی پایگـــــه معرفت است
گــو به آنان همه باشند خموش »
هژبر پاکزاد
27 دی 1395 خورشیدی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ــ با یاد آیت الله هاشمی رفسنجانی
* ــ از دیوان « سپهر سخن »
عبدالله موحّد...برچسب : نویسنده : koopal بازدید : 205