روز بزرگداشت مقام معلّم،فرصت شایانی برای قــدردانی از
معرفت آموز ترین انسان کاروان بشری ست؛انسانی که همه ی
استعداد خود را به آموزش ارمغان می دهد؛انسانی که شاگردانش
را به دانش های روز آراسته می کند ؛ انسانی که به نبرد جانانه با
نادانی برمی خیزد . از این فرصت بهره می برم و با فروتنی و ادب ،
روز خجسته ی معلّم را بــــر همه ی معلّمان ، به ویــــژه بر پدر بزرگوار و
فراموش نشدنی ام ، تبریک
عرض می کنم و جاودان شعر این مناسبت از آن والامقام را بدین شکل،یاد می کنم :
بهای دانش آموزان
1-سرایم این غزل را در ثنای دانش آموزان
که باشد یادگاری خوش برای دانش آموزان
2- من از باغ دلم گلهای مهر و دوستی آرم
که تا ریزم صمیمانه به پای دانش آموزان
3- گلستانی ست این محضر که در هر لحظه ی نابش
نوازد گوش جانم را نوای دانش آموزان
4- بلندای شکوه آمیز انسانیّت است اینجا
که شوق دل برانگیزد سخای دانش آموزان
5- برای دانش آموزان اگر با جان و دل کوشی
صفای جان و دل گردد وفای دانش آموزان
6- مربی گر رضایت های دانش آفرین خواهد
نمی یابد مگر آن در رضای دانش آموزان
7- سعادت چون درختی در ستیغ دانش و عشق است
که بر آن آشیان سازد همای دانش آموزان
8- در اقصای زمین در بیکران آسمان پیچد
طنین دلکش بانگ رسای دانش آموزان
9- به هر سوی جهان باران عشق و زندگی بارد
چو خورشید جهان آرا، سنای دانش آموزان
10- در این هنگامه ی دانش که شور معنوی دارم
روا باشد کنم جان را فدای دانش آموزان
11- اگر استاد میخواهی سبکبالانه پروازی
رسی تا عرش اعظم با دعای دانش آموزان
12- صفای این و آن دیدم سپس این نکته فهمیدم
که لطف دیگری دارد صفای دانش آموزان
13- طراوت های گلزار فضیلت را که میبینم
چو بلبل میکنم هر دم هوای دانش آموزان
14- در این میخانه ی دنیا از آن سرمستم و شیدا
که لبریزم از الطاف خدای دانش آموزان
15- هژبرا! اینچنین جانانه کوشیدن در آموزش
ترا زیبد که میدانی بهای دانش آموزان
هژبر پاکزاد
28 اسفند 1365 خورشیدی
***
- از کتاب گوهر پارسی
برچسب : نویسنده : koopal بازدید : 5