بهای دانش آموزان - به مناسبت روز و مقام معلّم

بهای دانش آموزان

روز بزرگداشت مقام معلّم،فرصت شایانی برای قــدردانی از

معرفت آموز ترین انسان کاروان بشری ست؛انسانی که همه ی

استعداد خود را به آموزش ارمغان می دهد؛انسانی که شاگردانش

را به دانش های روز آراسته می کند ؛ انسانی که به نبرد جانانه با

نادانی برمی خیزد . از این فرصت بهره می برم و با فروتنی و ادب ،

روز خجسته ی معلّم را بــــر همه ی معلّمان ، به ویــــژه بر پدر بزرگوار و

فراموش نشدنی ام ، تبریک

عرض می کنم و جاودان شعر این مناسبت از آن والامقام را بدین شکل،یاد می کنم :

بهای دانش آموزان

1-سرایم این غزل را در ثنای دانش آموزان

که باشد یادگاری خوش برای دانش آموزان

2- من از باغ دلم گلهای مهر و دوستی آرم

که تا ریزم صمیمانه به پای دانش آموزان

3- گلستانی ست این محضر که در هر لحظه ی نابش

نوازد گوش جانم را نوای دانش آموزان

4- بلندای شکوه آمیز انسانیّت است اینجا

که شوق دل برانگیزد سخای دانش آموزان

5- برای دانش آموزان اگر با جان و دل کوشی

صفای جان و دل گردد وفای دانش آموزان

6- مربی گر رضایت های دانش آفرین خواهد

نمی یابد مگر آن در رضای دانش آموزان

7- سعادت چون درختی در ستیغ دانش و عشق است

که بر آن آشیان سازد همای دانش آموزان

8- در اقصای زمین در بیکران آسمان پیچد

طنین دلکش بانگ رسای دانش آموزان

9- به هر سوی جهان باران عشق و زندگی بارد

چو خورشید جهان آرا، سنای دانش آموزان

10- در این هنگامه ی دانش که شور معنوی دارم

روا باشد کنم جان را فدای دانش آموزان

11- اگر استاد میخواهی سبکبالانه پروازی

رسی تا عرش اعظم با دعای دانش آموزان

12- صفای این و آن دیدم سپس این نکته فهمیدم

که لطف دیگری دارد صفای دانش آموزان

13- طراوت های گلزار فضیلت را که میبینم

چو بلبل میکنم هر دم هوای دانش آموزان

14- در این میخانه ی دنیا از آن سرمستم و شیدا

که لبریزم از الطاف خدای دانش آموزان

15- هژبرا! اینچنین جانانه کوشیدن در آموزش

ترا زیبد که میدانی بهای دانش آموزان

هژبر پاکزاد

28 اسفند 1365 خورشیدی

***

- از کتاب گوهر پارسی