در محضر مولانا

ساخت وبلاگ

در محضر مولانا

     نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم ؟

                                     در این سرای فنا چشمه ی حیات منم ؟

     و گر به خشم روی صد هزار سال ز من

                                       به عاقبت به من آیی که منتهات منم ؟

     نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی ؟

                                        که نقش بند سراپرده ی رضات منم ؟

     نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی ؟

                                       مرو به خشک که دریای باصفات منم ؟

     نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو ؟

                                          بیا که قدرت پرواز پـــــرّ و پات منم ؟

     نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند ؟

                                           که آتش و تبش گرمی هوات منم ؟

     نگفتمت که صفت های زشت در تو نهند ؟

                                که گم کنی که سرِ چشمه ی صفات منم ؟

     نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت

                                             نظام گیرد خلّاق بی جهات منم ؟

     اگر چراغ دلی ، دان که راه خانه کجاست

                                       و گر خداصفتی ، دان که کدخدات منم

    

         این غزل جزو شاهکارها و بهترین های دیوان شمس است .

                                          تقدیم به استاد هژبر پاکزاد

                                                 میرزا قدیمی

عبدالله موحّد...
ما را در سایت عبدالله موحّد دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : koopal بازدید : 189 تاريخ : شنبه 7 مرداد 1396 ساعت: 15:02