جان روستا

چنارلق در یک روز مه آلود

جان روستا

          پیشینیان ما خوب گفته اند کـــه با آب ریختن به جایی چشمه

    درست نمی شود ؛ چشمه بایـــد طبیعت خود را داشته باشد . در

    نوشته ی آقای حمید بهاری کـه بدان عنوان « روح زندگی » دادم ،

    بـــه روستای جعفرآباد اشاره شده بود . دوستی از ویژگی هــــای

    جالب آن می گفت ؛ با این شرح کــــــه اگـــــــر روستا نظم نوینی

    داشته باشد ، امکانات گوناگون رفاهی در اختیار قرار می گیرد . بله

    امکانات رفاهی خوب است ؛ امّا جسم بی جان بـــه چه درد می ــ

    خورد ؟ با این حساب ، سازمان یونسکو متوجّه نیست که درباره ی

    بافت دیرینه ی ماسوله پافشاری می کند و می گوید : اگــــر بافت

    کهن آن را تغییر دهید ، ثبت جهانی نمی شود . آنچه یک روستا را

    در منظر عمومی زیبا جلوه می دهد فرهنگ برخاسته از سازه های

    هماهنگ با تاریخ برپایی آن روستاست کـــــــه جان روستا تعبیر ــ

    می کنیم . روستای چنارلــــــق چند هــــــزار ساله ی بر سینه ی

    کوه نشسته را با جعفر آباد مقایسه کنید .

                                                       هژبر پاکزاد

                                            25 مرداد 1396 خورشیدی